van 3 April  tot 16 mei 2024
Nanna Skuladottir
www.nannaskuladottir.nl
De beelden van Nanna Skuladottir ontstaan door experimenteren door middel van combineren van verschillende bewerkte boomvormen en gebeeldhouwde vormen, soms in combinatie met ander materiaal zoals touw, wol, en ijzerdraad. Ook maakt Nanna Skuladottir installaties in relatie tot landschap of architectonische ruimtes.

Het afgebeelde kunstwerk is:
Beeld Schrikkelfestival 2024 Materiaal hout, boommateriaal, ijzer Boomstam schijf diameter 45 cm, dikte 10 cm Twaalf kettingen houten kralen geregen aan ijzerdraad.

Te zien november 2023 tm januari 2024 in Galerie Urinoir Bezet
                                                   Bea Lubbers
Als kunstenaar vind ik inspiratie in het simpele leven om me heen. Dat kunnen kleine dingen zijn maar ook grote thema’s:  het leven, de dood en vooral de schoonheid van imperfectie fascineren me. Kijkend naar de gevolgen van de klimaatcrisis, zie ik de teloorgang van de natuur en dat grijpt me aan. Met deze ‘Schat-kisten’ wil ik laten zien wat aan schoonheid verloren gaat als we er niet beter naar omkijken.

VERKOOP EXPOSITIE vanaf 1 september
Vanaf 1 september te zien in onze Galerie, grafisch werk ooit gemaakt in het Grafisch Atelier Twente.
Dit Atelier is 15 jaar geleden, helaas, gestopt. 
Het atelier maakte elk jaar een kalender met grafisch werk. Daarvan zijn vanaf 1 september  o.a. printen te zien die ten behoeve van die kalenders zijn gemaakt.
Daarnaast zijn enkele originele kalenders te koop.
 
Twee voormalige bestuursleden van het Stichtingsbestuur van het Grafisch Atelier Twente, hebben veel werk in hun bezit. Zij  hebben het idee opgevat om dit werk weer een plek te geven en stellen dit werk beschikbaar voor een verkoopexpo in Galerie Urinoir Bezet.  De volledige opbrengst is voor de exploitatie van de Stichting Galerie Urinoir Bezet. 
 
Galerie Urinoir Bezet heeft naast het Urinoir aan her Dorpsplein te Lonneker, ook de beschikking over een voormalig transformatorhuisje aan de Bergweg. Dit wordt ook een Galerie.
 
Hier  laten we zien wat u kunt kopen.
 
Hebt u belangstelling, u kunt een overzicht gemaild krijgen van de grafische werken die te koop zijn, mail of bel even.
 
Reageren kan via info@galerieurinoirbezet.nl  of via Dick ten Kate  06 10682042
 


 

Nu te zien in de Galerie:  Hans Könings, geboren in Den Haag en momenteel wonend in Berlijn.


Twee levensgrootte mannen uit de serie:  Berliner Männer

ESTAFETTE

Vanaf  9 september 2022 tot mei 2023 gaan maar liefst 8 vrouwen het herenurinoir bezetten.
De vrouwen zijn aangesloten bij  Zt, een kunstcollectief uit Enschede en werken allemaal in uiteenlopende disciplines. Als gemeenschappelijke achtergrond hebben ze de AKI, een opleiding die de bron was voor gezamenlijke projecten en exposities. 
Voor deze bijzondere expositieruimte hebben de kunstenaars de uitdaging gezocht in het elkaar inspireren voor een nieuw werk. 
Martine Berkenbosch begint met een kunstwerk te plaatsen in één vitrine van het urinoir en na een maand zal de volgende kunstenaar een antwoord of een vervolg geven op dit werk in de tegenoverliggende vitrine. De bedoeling is dat de kunstenaar in ieder geval moet voortborduren op het reeds ingerichte gedeelte. In de daaropvolgende maand zal de eerste exposant moeten wijken voor een nieuwe wissel. Het stokje wordt doorgegeven en zo wordt een kunstestafette gecreëerd. Er vormt zich een keten van kunstwerken met iedere maand een nieuwe verrassing voor de bezoeker. Ook voor de kunstenaars zelf wordt dit een spannend project want je weet nooit hoe je collega je werk interpreteert en gaat reflecteren. 
De exposanten in de verdere volgorde zijn:  Jeanine Wubbels, Katinka Hamming, Johanna Mutter, Annette Krijnen, Irene Delnoy, Wanda Schaap en Bertje van Delden
Voor meer informatie over het collectief, de kunstenaars en de galerie: https://ztkunst.wordpress.com  
www.galerieurinoirbezet.nl

Expositie van Cees Willemsen bij start van route Kunstenlndschap op 4 juni as.
Van Cees is een mapje verkrijgbaar met foto's van de beelden die van Cees Willemsen in Enschede staan. Deze map is te koop a € 7.50 ev. ex. verzendkosten.
Mail ons: info@galerieurinoirbezet.nl

Cilinderscoop

Personalia
Mijn naam is Luz Jiménez en ik ben geboren en getogen in Bogota, Colombia. Ik studeerde architectuur aan de Nationale Universiteit en kwam naar Nederland voor een Internationale opleiding Stedelijke Planning. Daarna volgde ik de opleiding Gemengde Media aan de AKI Enschede. 
Ik werkte in stedenbouw, architectuur, kunstfestivals en operaproducties. Ik nam deel aan exposities in o.a. Rotterdam, Kleve, Amsterdam, Den Haag. Solo exposities waren er in Borne, Hengelo en Enschede. Ik heb mijn atelier als zelfstandig kunstenares waar ik objecten en schilderijen maak, lessen en workshops geef.  
Het Werk
In mijn werk toon ik mijn dank voor het licht dat ik met zijn kleuren en warmte in mijn hart draag. 
De open cilinders geven een kijk op de relaties tussen mens en natuur en de mens als deel van het universum. Ze hebben verwijzingen naar klanken van muziek en woorden die verwaaien in het licht van de zon en de maan. Ze tonen naar binnen en naar buiten transparanties van kleuren waarin de figuur vrijheid en levendigheid krijgt.
Het materiaal is compact karton waarin de beelden zijn gezaagd die als bomen bij elkaar kunnen staan. 
In mijn schilderijen combineer ik figuratief en abstract waarbij kleurcombinaties in nieuwe perspectieven komen te staan. 
Atelier en lespraktijk:  www.luzg-atelier.nl      contact:  Luzg.jd@outlook.com

Herman Ketz.
Herman Ketz uit Enschede heeft gestudeerd aan de AKI te Enschede(1993-1997). Hij was al jong in kunst geïnteresseerd. Jarenlang autodidact en in 1993 deed hij toelatingsexamen voor de avondopleiding van de kunstacademie. Hij werkte tijdens zijn  opleiding met bijna alle technieken. Zijn voorkeur om te werken met oude afgedankte materialen kreeg steeds meer vorm.
"Incourant en kapot zijn termen, waarover in onze maatschappij weinig is over nagedacht. Sinds kort kennen we het woord hergebruikswaarde.
Al jaren gebruik ik als kunstenaar materiaal, dat voor het dagelijks gebruik er niet meer toe doet. Hergebruik leidt tot een verrassend en wonderlijk beeldmateriaal en poëzie. 
Een hert zonder voorbenen redt het niet in Holland. Mijn hert bereikt in één met innerlijke kracht de overkant van een rivier, nauwelijks gehinderd door huizenhoge golven..
Mijn hert, verdaasd en verbaasd, ziet zichzelf in een niet gedacht toekomstperspectief. Mijn hert doet er verder het zwijgen toe en wacht op erkenning in en donker landschap.
Mijn werk begint met verzamelen van achteloos weggegooid materiaal daarna opgeborgen, tot een idee zich vormt voor een kunstwerk.
Een kunstwerk laat zich vinden, als de tijd rijp is."

"De poep en de urine zijn fragile"
EXPO Ingrid van Bergen

Galerie Urinoir Bezet is een idee en initiatief van Ingrid van Bergen. Samen met Martin Scheffer, Marlon van den Berg, Andre Beumers, Karel Roelloefzen, Pim Workel en Dick ten Kate heeft de groep het vuile en stinkende urinoir tot een prachtig project gemaakt. Vanaf 2012 is het gebouwtje officieel tot galerie gedoopt.

Ingrid van Bergen
Ingrid van Bergen voltooide haar opleiding aan de AKI.  Ze heeft 35 jaar in Enschede en Lonneker gewoond.  Sinds 2013 woont en werkt ze in Duitsland in het dorp Polz, 
vlakbij de stad Dömitz, tussen Berlijn en Hamburg.
Ze maakt twee- en driedimensionale Kunst met eigenzinnige figuratieve motieven in linoleum-, pastel-, acryl- en potloodtechnieken.
Haar lichtobjecten zijn gemaakt van papier + stof, worden gevouwen en/of geknipt, in geometrische vormen aan elkaar gelijmd en/of genaaid en voorzien van LED verlichting.
Ze werkt veel met recycle-producten en o.a. met materialen uit de regio van Polz (hout en papier). 

Naast het dorpsplein, grenzend aan de begraafplaats, stond meer dan 60 jaar geleden het enige openbare urinoir van Lonneker. Uitsluitend mannen konden er hun behoefte doen.
Met de herinrichting van het dorpsplein eind 2009 was er op deze plek geen plaats meer voor de waterbak, die verdween uit het mooie pittoreske dorpsbeeld.

Beeldend kunstenaar en (oud) inwoner van Lonneker Ingrid van Bergen, heeft zich ontfermd over het object. Urinoirs zoals dit exemplaar zijn zeldzaam in Nederland.

In september 2021, bij de opening van de permanente landart kunstroute  “KunstenLandschap” zal Ingrid exposeren in deze galerie.

De foto’s in de galerie laten zien hoe de galerie uiteindelijk op z’n plek is gekomen. (in de galerie in volgorde van 1 tot 10.)

Het eindresultaat mag er zijn en de afgelopen jaren hebben vele kunstenaars hun werk er laten zien. In de kleinste galerie van Nederland.

De foto’s zijn gemaakt door fotograaf Martin Scheffer, mede initiatiefnemer bij de tot standkoming van:

Galerie Urinoir Bezet

René Roling
Leuk is het om te exposeren in een omgeving waar ikeen groot deel van mijn schilderijen en tekeningen gemaakt heb. De Lonnekerberg, die hier vlakbij is, is één van mijn favoriete natuurgebieden.  Het liefst trek ik er met fiets en veldezel op uit om een plekje te vinden                                 waar ik uren kan schilderen. Weg van de dagelijkse drukte.
Mijn kunstopleiding volgde ik aan de kunstacademie de DEVA in Almelo. Hier leerde ik schilderen en tekenen op een traditionele klassieke manier. Ik werk met zowel olieverf, acrylverf en pastelkrijt. De hier tentoongestelde werken zijn gemaakt met pastelkrijt, een materiaal dat mij de gelegenheid geeft om het werk ter plekke te voltooien.  Mijn kunst behoeft geen lange toelichting en uitleg. Ik probeer die plekjes te vinden waaraan menigeen voorbij loopt maar die toch iets spannends en mystieks hebben.Het is alleen een kwestie van goed kijken. Iets weglaten en soms iets toevoegen of extra benadrukken. Zo creëer ik mijn eigen sprookjeswereld waar iedereen van mag meegenieten.
 

Martine Berkenbosch


Martine Berkenbosch geboren 23-11-1941
Zij heeft een opleiding gevolgd op de AKI/Artez in Enschede.
Martine maakt installaties, die bestaan uit video, foto’s of materie.
Daarnaast maakt zij tekeningen van het Twentse Landschap.
Meer informatie op haar webpagina:
 www.martineberkenbosch.nl

Het werk dat in de  Galerie hangt is tijdens  de Covid-19   pandemie ontstaan.
Wekelijks ging Martine met een groepje kunstenaars op pad in en rond en Enschede.
Ze maakten tekeningen en foto’  die in het atelier uitgewerkt werden. 
Het in de galerie gepresenteerde werk is daar een selectie van.

Een favoriete wachtkamer, wie heeft dat nou?’
Kunstenaar Bas van der Linde, oprichter Stichting Ter Haas, liet zich inspireren                                 door zijn eigen ervaringen met wachtkamers, met als resultaat:                                     wachtkamerkunst.

Kunstwerken en illustraties die Ter Haas creëert zijn voor de doelgroep jonge en                                 oude patiënten, bezoekers en anderen die tijd door moeten brengen in wachtkamers                             van ziekenhuizen, revalidatiecentra, verzorgingstehuizen, bejaardencentra,                                 opvanglocaties, kindertehuizen, klinieken en praktijken.

Ter Haas wachtkamerkunst buigt mee met de sociale regels die de wachtkamer                                 vereist: rust en toegankelijkheid. Dit is te zien in de keuze in kleuren, vlakverdeling                             en thema’s. De werken zijn speels en bieden als een soort zoekplaten afleiding                             tijdens het wachten.

Altijd alles in Lonneker.
Vanaf 1 juni is in galerie urinoir 'Bezet' in Lonneker de tentoonstelling 'Altijd alles' van Clemens Jongma te zien. De tentoonstelling is speciaal voor deze galerie gemaakt en geïnspireerd op het tijdloze karakter ervan: de galerie is namelijk 24 uur per dag te bezoeken.
Het werk 'Altijd' is een serie klok-achtige objecten met de vier seizoenen als onderwerp.
Het werk 'Alles' verwijst naar de oude Grieken. Zij waren van mening dat alles was opgebouwd uit een combinatie van de elementen aarde, water, lucht en vuur. Het werk bestaat uit vier objecten die deze elementen verbeelden.
Twee werken met de hemel en de aarde als onderwerp completeren het geheel.
Jongma is al sinds de vorige eeuw gefascineerd door het thema ‘tijd’. Hij heeft beelden gemaakt over de datumgrens, het millennium en de tussentijd. Ook is hij de bedenker en medeorganisator van projecten als het 24-uursmuseum en het onlangs gehouden Schrikkelfestival. Hij gebruikt digitale foto's als basismateriaal en bewerkt deze totdat alleen de essentie is overgebleven. Ook het werk op deze tentoonstelling heeft digitale foto's als basis.
Voor meer informatie:
www.jongmac.nl

"Skiere wissigheed"
Expositie Anja Wisseborn.

Als kind nam mijn vader mij vaak mee op pad door Twente. Hij gaf mij de uitdaging om goed te kijken en écht te zien. Dat is een mooie manier om van de natuur en al het andere om je heen te genieten en er zodoende over te leren. Mijn manier van kijken komt tevoorschijn in mijn tekeningen. Wat mij raakt, is puurheid, zuiverheid. Ik laat de dingen graag zien, zo zoals ze zijn. Iedere vogel, ieder hert, iedere boom en zelfs ieder bouwwerk heeft een uniek karakter. Het wezen ervan, groot of klein probeer ik in mijn werk te vatten. 

Voor mij is deze puurheid een zekerheid, een schone zekerheid. Of zoals wij Tukkers dat zeggen: een skiere wissigheed. 

Tijdens de eerste lentedagen merkte ik zo’n schone zekerheid op: de geel gekleurde zon schijnt aan een helderblauwe hemel. 
Ver buiten onze atmosfeer, in het donkere heelal, is de zon echter een witte bol tegen een zwarte achtergrond… Pas als haar lichtstralen door onze atmosfeer heen schijnen wordt zij geel van kleur en onze hemel blauw. 
Ik zou kunnen uitleggen hoe dat werkt met licht- en luchtverstrooiing en de atmosfeer. Maar in deze tijd waarin we te maken hebben met zoveel onzekerheden vind ik het fijner om gewoon op te merken, te zien, dat de zon geel is en de lucht blauw. 

Dat is een van die mooie, schone zekerheden in het leven die houvast biedt. Er is zo veel skiere wissigheed om ons heen. Juist nu ons normale dagelijkse leven onderhevig is aan veranderingen geeft het een goed gevoel om daar aandacht aan te besteden.

In deze expositie geef ik je graag een inkijkje in wat mijn schone zekerheden zijn. Natuur, gebouwen, objecten, herinneringen en gevoelens die er altijd zijn en zullen zijn ondanks onzekere tijden. Ze geven me rust en troost. En hopelijk inspireert het jou de schone zekerheden in je leven te zien en te voelen. Want die zijn er, zo zeker als dat de zon geel is en de hemel blauw.

Anja Wisseborn.
Voorjaar 2020
 

Voor Tobias Theans geldt dat de natuur voor hem als een spiegel is.
een spiegel die tevens ook toont wat er achter de sluiers van de menselijke psyche ligt. 
Daarmee bedoelt Tobias dat hij al zijn gevoelens en opvattingen over de wereld op de natuur kan projecteren en die natuur  moeiteloos de vorm van zijn belevingswereld aanneemt. 
“Het is een aloud fenomeen dat de mens haar ethiek en moraliteit drukt op dat wat hem vreemd is. De sluier is de grens van onze belevingswereld, en de natuur is zo groots en ondoorgrondbaar dat voor mij de kleinschaligheid van het menselijk denken een pijnlijke realiteit wordt. “

Wij zijn blij dat deze jonge AKI student en barkeeper bij café Sprakel in 2020 voor Galerie Urinoir Bezet het jaar aftrapt.

De opening is a.s. vrijdag 17 januari 2020 om 15:00 uur.

Wendy Olthof
Enschede

Al op haar 13e volgde ze een schildercursus  bij Cor en Dennis Sierhuis in Haaksbergen. Nu, 25 jaar later, is ze fulltime kunstenaar. Wat begon als een activiteit ter ontspanning, resulteert nu in een collectie afwisselende en pakkende schilderijen met een geheel eigen stijl. Ze wordt in het bijzonder geïnspireerd door skylines en gebouwen, kleurrijk en abstract verbeeld. De schilderijen nodigen de kijker uit om er vaak en goed naar te kijken en er steeds nieuwe elementen in te ontdekken. Veel skylines zijn in opdracht gemaakt, het afgelopen jaar vaak in een meer abstracte vorm. Wat blijft er over als je het bekende en herkenbare weglaat? Deze aanpak heeft veel gebracht. Door los te laten zijn nieuwe vormen en technieken ontdekt. De reacties op deze ontwikkeling in haar werk zijn voor haar inspirerend. Mensen blijken deze vorm te waarderen omdat het ruimte laat een eigen verhaal in haar schilderijen te zien.

www.wendyolthof.nl

Jenny Piso
Leeuwarden

is geboren in Canada, opgegroeid in Friesland, studeerde aan academie Minerva in Groningen, was vele jaren werkzaam als grafisch ontwerper en is thans autonoom kunstenaar.

Ze denkt na over dingen en zet anderen graag aan het denken, maar doet dat wel met een knipoog. Humor is voor haar heel belangrijk en dat zie je terug in haar werk. Piso’s werk is vaak spannend en gelaagd, maar ook conceptueel, speels, kritisch, stoer en kwetsbaar.

Hier toont ze werk uit de serie Het is maar hoe je het verpakt waarbij verpakkingsmateriaal dat voorheen een ander leven met een andere functie heeft gehad, uitgangspunt is. Haar ervaring als grafisch ontwerper, fotograaf en concept bedenker in de marketing en communicatiebranche spelen een rol in de totstandkoming van haar werk.

meer info:
www.jennypiso.nl

Aleksandra Zielinska
Nieuwegein

Aleksandra Govers-Zielinska is geboren in Polen. Na de middelbare school volgde zij een opleiding aan de Kunstacademie te Wroclaw (1973-1977) gevolgd door de de docentenopleiding Beeldende Kunst aan D’Witte Leli (1978-1983) in Amsterdam. Geeft daarna les in keramiek, woont en werkt in Nieuwegein en is momenteel coördinator exposities in Museum Warsenhoeck aldaar. Ze exposeert veel, zowel in Nederland als daarbuiten.

Uitgangspunten voor haar werk zijn traditie, geschiedenis en natuur. Daarmee drukt ze haar zorg uit over de achteruitgang van natuur en aarde. Hoe houden we het hier leefbaar.

www: https://zielinska.nl/over

Witryna
Enschede

Stichting Witryna stelt zich ten doel meer bekendheid te geven aan de Poolse hedendaagse grafiek. Vanaf 1990 was Witryna voornamelijk in de Randstad actief en is vorig jaar naar Twente verhuisd. In Galerie Urinoir Bezet hangt de eerste (mini) grafiektentoonstelling ‘De vier jaargetijden’ met prenten van Zbigniew Biel, Adam Małek, Włodzimierz Syguła en Krzysztof Tomalski. Deze vier Poolse kunstenaars wonen en werken in Polen. Zij allen hebben hun opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten in Kraków genoten. Hun werken tonen een grote verscheidenheid aan stijlen en worden gekenmerkt door grote ambachtelijkheid.

Zie ook: exposities

www.witryna.nl
info@witryna.nl

Irene van de Mheen
Amsterdam

In haar werk onderzoekt Irene van de Mheen het verlangen naar ruimte binnen de mogelijkheden van het tekenen, 
waarbij ze op een speelse manier de grenzen van het papier overschrijdt. 
Haar werk is nadrukkelijk visueel: vanuit vorm, kleur en materiaal ontstaan tekeningen van ruimtelijke, verstilde constructies waarbij toeval en imperfectie een belangrijke rol spelen.
Het formaat varieert van intiem werk op papier tot monumentale, site-specific interventies, waarin het intuïtieve karakter van de kleine tekeningen zo veel mogelijk bewaard blijft.

www.irenevandemheen.com

Marjoke van de Plassche
Nijmegen

ARTEFACT*
*artefact: zelfst.naamw. 
Uitspraak: [ɑrtə'fɑkt] 
1 kunstmatig, kunstproduct 
2 door mensenhand gemaakt voorwerp 
3 prehistorisch voorwerp 
4 onbewuste of bewuste kunstmatige beschadiging van het lichaam 
5 (meestal ongewenste) afwijking die is ontstaan bij een bepaalde (be)handeling 
6 een beeldelement dat oorspronkelijk niet in het onderwerp aanwezig was (bron: www.encyclo.nl)

Op een dag kwam ik er achter dat het woord artefact in al zijn betekenissen duiding geeft aan mijn werk. De getoonde werken zijn hier een voorbeeld van.

www.marjokevandeplassche.nl

Nique Huiberts 
Enschede

TEST
Ik maak kleurrijke grafische afbeeldingen.
Deze zijn opgebouwd in lagen met geometrische basisvormen.
Door herhaling ontstaat een intrigerend beeld.
De werking tussen lijn, vlak, kleur, tekst en grootte zijn interessant.
Ik werk onderzoekend en laat intuïtief een plaatje ontstaan. 
Daarbij experimenteer ik met nieuwe dragers voor de afbeeldingen.
De afbeeldingen zijn gemaakt op de computer.

www.niquehuiberts.nl

Hilda Boer
Enschede

KIKKERIJEN
'Kikkerijen' is een serie van 12 pentekeningen en gedichten en gaat over de liefde, waarbij de kikker symbool staat voor de liefde en de eierschaal voor de tijd. Over de beperking die de tijd ons soms opgelet. Sta eens stil bij wat er werkelijk toe doet!

Er zijn twee bladzijden van het boekje te zien dat Hilda Boer in eigen beheer heeft uitgegeven en waar alle 12 in terug te vinden zijn. Behalve pentekeningen maakt Hilda Boer ook grafiek en bronzen beelden. 

www.hildaboer.com
info@hildaboer.com

Amerentske Koopman
Utrecht

DRUKTEMAKERS
De objecten heten druktemakers en komen van gedachtenspinsels die een eigen leven gaan leiden in en of buiten je hoofd.
Deze werken maak ik uit materialen, dingetjes, afval, giften die ik niet kan weggooien en of naar mij toe komen via omwegen. Het verzamelen, vinden, bewaren, organiseren en herbestemmen van allerlei materialen is een terugkerend onderdeel in mijn werk.
Het componeren en bouwen met deze materialen tot nieuwe beelden bestaat uit constant  afwegen en keuzes maken. Het letterlijke passen en meten en het kloppend maken van het verhaal wat ik ze wil laten vertellen. Het dwangmatige wat mij hiertoe aanzet en de opluchting als ik het af kan ronden. 

Amerentske Koopman
mail@amerentske.nl

Rob Lucas
Enschede

LATER IS NU
Rob Lucas (1949) fotografeert al vanaf zijn 12e jaar. Hij studeerde aan de St. Joost Academie in Breda en daarna aan de school voor Fotografie en Fotonica in Den Haag. 
Na zijn afstuderen (1971) maakte hij vele buitenlandse reizen. In de loop der jaren ontwikkelde Rob steeds meer een persoonlijke en herkenbare stijl. Vanaf 1973 werd hij vooral bekend door het illustreren van jaarverslagen, tijdschriften, 
bedrijfsfotografie en het ontwerpen van boekomslagen. In die tijd kwam ook zijn belangstelling voor grafische vormgeving naar boven. In 1976 verscheen zijn eerste fotoboek: ‘LATER ZAL IK’. Vanaf de jaren negentig van de  vorige eeuw gaat zijn werk steeds nadrukkelijker in de richting van totale concepten in (foto)grafische vormgeving. 

Zijn laatste boek is kortgeleden verschenen
met als titel ’LATER IS NU’ 
verkrijgbaar via roblucas@introweb.nl, Concordia Enschede en bij boekhandel Broekhuis.

Anita Salemink
Arnhem

WHITE BOY
Deze miniaturen zijn een onderdeel uit mijn laatste project WHITE BOY, en vertellen het verhaal van twee tieners in Ierland. Alhoewel zij in twee verschillende tijden leven, het meisje in de zeventiger jaren van de vorige eeuw en de jongen eind negentiende eeuw, zijn hun levens toch nauw verbonden met elkaar en met het Ierse politieke conflict.
 
In dit project probeer ik kunst en literatuur samen te brengen, de woorden uit het verhaal, de kleuren en vormen uit mijn  herinnering, alles geïnspireerd op mijn eigen jeugd in Ierland; mijn eigen ervaringen; de verhalen en legendes; de Ierse literatuur en geschiedenis.
 
De miniaturen zijn te koop voor 95 euro exclusief eventuele verzendkosten.
 
Anita Salemink
 
Voor het hele project zie:
http://anitasalemink.nl/100paintings

Marieke Hagemans
Enschede

KunstenLandschap 2016

ECHT GEBEURD IN ENSCHEDE!
Wat in Amsterdam al jaren een groot succes is, nu in Enschede: Echt Gebeurd. In Echt Gebeurd vertellen mensen op een klein podium mooie, bijzondere of grappige verhalen over iets dat ze zelf hebben meegemaakt. Naar aanleiding van een thema wordt een waar gebeurd verhaal uit het hoofd verteld. Net zoals je dat op een verjaardag of bij een etentje ook zou doen. 
Waarom verhalen? Verhalen nemen je mee in het leven van anderen. Geven herkenning, laten keuzes zien, laten twijfel zien en houden ons een spiegel voor. Mensen vertellen nooit zomaar een verhaal en dat de verhalen echt gebeurd zijn maakt Echt Gebeurd nog eens extra krachtig.
 
Kunstroute Lonneker
De aftrap van Echt Gebeurd vindt plaats in het Pinksterweekend, bij de Kunstroute Lonneker. Galerie Urinoir Bezet in Lonneker (om de hoek bij de begraafplaats) komt vol met echt gebeurde verhalen te hangen en regelmatig zal er live een verhaal voorgedragen worden. Verhalen vol humor en met ontroering laten ons kennis maken met de levens van anderen, die ook nog pal voor onze neus staan. Het Pinksterweekend leest schrijfster en regisseur Marieke Hagemans de ingestuurde, echt gebeurde verhalen. Ze schaaft ze bij en hangt ze voor het raam, leesbaar voor iedere voorbijganger van de route. Ze kiest een aantal verhalen uit die zeer geschikt zijn om voor te dragen en legt contact met de vertellers. Veel mensen realiseren zich niet dat hun verhaal bijzonder is en dan helpt Marieke ze hun verhaal iets beeldender te maken waardoor het de juiste spanning houdt om verteld te worden.
 
Voorbereiding
Marieke is op zoek naar verhalen!
Elke Echt Gebeurd heeft een thema. Met Pinksteren zal dat zijn: wanneer ging bij jou het vuur van binnen branden? Waar loop jij warm voor? Wat had je nodig om het vuur te laten branden? Wie laaide het vuur op? Hoe houd je het vuur brandend? Wat gebeurde er van binnen? Wordt het nu tijd om uit de kast te komen en te vertellen wie al jaren het vuur bij jou doet oplaaien?
 
Marieke Hagemans
mariekehagemans@gmail.com
 


 
 
 
 
 
 
 

Sarita Dev
Amsterdam

LICHT CATCHERS
Een blikje gevuld met licht tezamen met een man in de woestijn op zoek naar het licht. 
Deze twee werken zijn ontstaan na een reis door de woestijn van Marokko, waar je niet om de verstilde intens blauwe lucht heen kan. 'Solid and luminous', schreef Paul Bowles ooit. Maar hoe zeker zijn we van de kleur van het licht? Is het niet de kleur van het zand die dit mede bepaalt? En mocht er sprake van een solide materie zijn, dan laat deze zich niet zomaar vangen. Zo ook verandert de kleur van de lucht in het blik onder invloed van de omgeving, overdag zien we een bleke lichtblauwe lucht maar na zonsondergang toont de lucht zich in een diep verzadigd blauw.
Sarita Dev maakt werken die handelen over de begrenzing van onze perceptie en geheugen. Daar waar illusies en hersenspinsels zichtbaar worden.

www.devart.nl
www.devart.nl/sarita

Gert Derks
Enschede

LANDSCHAP
Ik wordt geboeid door het landschap. Vanuit die fascinatie wil ik een eigentijdse invulling geven aan het Twentse landschap en de kenmerkende bebouwing in het coulisselandschap. Stallen en schuren, de koeien in de wei, de kerk en het dorpshuis: ik heb ze allemaal op een realistische manier getekend en geschilderd.
Sinds het voorjaar heb ik de verschillen tussen Enschede en Lonneker beter leren kennen. Sterker, de afgelopen maanden ging er een nieuwe wereld voor mij open. In de toekomst ga ik mij zeker verder verdiepen in het karakteristieke Twentse landschap.

gertderks@live.nl
 

Willem Jakobs &
Pieter Drift
Arnhem

EERBETOON AAN MARCHEL DUCHAMP
‘Eerbetoon aan Marcel Duchamp’ is een kunst-
project van Willem Jakobs & Pieter Drift. Zij brengen deze ode omdat ze zich schatplichtig voelen aan deze dadaïst. Hij was de eerste kunstenaar die een alledaags voorwerp presenteerde als een kunstwerk (een readymade). Marcel Duchamp monteerde in 1913 een fietswiel op een krukje. In 1917 zond hij ‘Fountain’, een liggend industrieel vervaardigd urinoir, gesigneerd met ‘R. Mutt 1917’  anoniem in voor een expositie te New York. Het werd geweigerd door de organisatie. Ze zagen het als een belediging. Zijn werk bleek een mijlpaal voor de hedendaagse beeldende kunst. Duchamp riep hiermee kunst-filosofische vragen op over de aard en functie van kunst. In 2004 werd ‘Fountain’, door een panel van vijfhonderd kunstkenners verkozen tot invloedrijkste kunstwerk van de 20e eeuw.

Meer informatie over
Willem Jacobs en Pieter Drift
is te vinden onder
exposeren > expositie 16

Op hun facebookpagina
facebook.com/
WillemJakobsEnPieterDrift
houden ze en logboek bij van al hun projecten.

2017: 100 jaar pispot
https://www.trouw.nl/home/de-witte-pispot-die-de-massa-scheidde-van-de-kunstwereld~a9039c39/


 

Marlies Verda
Den Bommel

KRASSEN KRASSEN KRASSEN 
Formerly known as cover-discover. Al jaren ben ik gefascineerd in het fenomeen verbergen en laten zien. Hoeveel laat je van jezelf zien in een schilderij of foto, geef je jezelf helemaal bloot? Het kan heel bedreigend zijn dat wel te doen…. 
In deze expo laat ik bekraste Maria-souvenirs uit Lourdes zien, bekraste oude foto’s 
en iconen en bekraste ansichtkaarten. Gedeeltes zijn zichtbaar, andere stukken zijn door het bekrassen niet meer te zien, of toch wel?..... 

www.marliesverda.nl



 

Marianne Plug

Ik teken. Op papier, op de muur, in de ruimte. Met pen en potlood. Met tape, vouwblaadjes, foto’s, meubels, mandarijnen. Met alles, eigenlijk. Mijn installaties zijn tijdelijk en site-specific. Ze ontstaan ter plaatse, in contact met de ruimte. Dus wat het wordt? Dat weet ik pas als ik het gemaakt heb. Maar sowieso (en zeker hier) kan ik zeggen:
Marianne was here.

www.drawingsinspace.wordpress.com


 

Thea Zweerink
Varsseveld

N.a.v.het project Passie op de Kruisberg met kunstenaars en gedetineerden in het huis van bewaring de Kruisberg in Doetinchem (verbeelding van kruiswegstaties). 
Het verhaal over Veronica die het aangezicht van Jezus droogt, waarbij een afdruk van zijn gezicht op het doek achterblijft spreekt mij aan omdat mijn werk als kunstenaar meestal te maken heeft met gezichten. Naar aanleiding van een gesprek met een gedetineerde was zijn idee om niet de nadruk te leggen op het lijden maar op de trooster: Veronica. Vrouwen die hem troost bieden in de gevangenis, zoals een tante die hem bezoekt, of een bewaakster die even lacht of zwaait. Een woord van troost. We hebben gekozen voor bekende en onbekende vrouwen en ze afgedrukt op afgedankte lakens en slopen uit de gevangenis, zoals o.a.: Florence Nightingale, Majoor Bosshardt, moeder Teresa, Rosa Parks, 
Alanya Santa Cruz. Het schilderij “Hurt” hangt in het linkerdeel. Dit meisje is een slachtoffer van de ramp in Tsjernobyl. 
Ook zonder dat je dit weet kun je zien dat ze wel wat troost kan gebruiken. De beide werken zijn los van elkaar ontstaan, maar versterken elkaar in deze presentatie.

info@theazweerink.nl
www.theazweerink.nl
 


 

Reggie Voigtlander
Eindhoven

POSITION
'Position' is een installatie voortvloeiend uit het project 'Made in China', dat ik in 2012 startte met de realisatie van de gelijknamige film. Deze werd in het zelfde jaar onderdeel van een site-specifieke installatie (in het centrum van Den Bosch). Hierin verwerkte ik o.a. 90 KG rode kleding (met dank aan Wieland Textiles). Naar aanleiding van latere vormstudies met deze kledingstukken realiseerde ik in 2013 de installatie 'Move' (in WG Kunst, Amsterdam). Recente vormstudies leidden tot deze installatie bij Urinoir Bezet.
 
Terwijl ik bewust handelend ingrijp, wil ik zoveel mogelijk laten zijn. Waar bij 'Move' verplaatsing beduidend is voor het 'eindbeeld', vormt bij 'Position' vooral de zwaartekracht in relatie tot de handeling (omhoog houden) het beeld, waarbij de ruimte van grote betekenis is. Het harde en kale materiaal, het benauwende formaat van de twee elkaar spiegelende ruimtes gebaseerd op de menselijke maat en de beschouwer die als middelpunt actief deelnemer wordt.
 
Met 'Position' gebruik ik de spanning tussen het persoonlijke en het publieke inherent aan het gebouw: van openbaar toilet waar men zich afzondert tot galerie om te bekijken. Met minimale materialen wordt verwezen naar het menselijke (lichaam). Ik creëer een suggestief spanningsveld middels de twee verschillende beelden welke een bepaalde houding en handeling lijken uit te drukken. De ambiguïteit laat ruimte voor meerduidige interpretaties. Het ervaren staat centraal.
 
reggie@tomaatnet.nl

Janneke Kornet
Lydia Warris
Clara Poederoijen
Natalia Ossef
Utrecht

Alles is IJdelheid (deel 2)
IJdelheid is Vergankelijkheid.

Het feit dat het woordenboek als betekenis van ijdelheid het woord vergankelijkheid geeft is ook het uitgangspunt voor het tweede deel van deze expositie. Naast Janneke Kornet, Lydia Warris en Clara Pouderoijen zal nu ook werk van Natalia Ossef te zien zijn. Voor dit tweede deel hebben zij hetzelfde thema opnieuw onder de loep genomen wat leidde tot nieuw werk en een nieuwe opstelling in GUB, waarbij mogelijk ook werk te zien zal zijn wat hieronder nog niet beschreven staat... 

Natalia Ossef voegt in deel 2 van deze expositie een werk toe dat refereert aan het verdwijnende verhaal winterdruif afkomstig uit Malula, Syrië. Het verhaal winterdruif is een volksverhaal over een meisje dat gebaard wordt door een man en opgevoed door gazellen. Door de eeuwen heen is dit een vertelling die dreigt te verdwijnen in Malula, een dorp naast Damascus, Syrie. De schoonheid (ijdelheid) van het verhaal zit echter in de manier van vertellen. Hoe wreed een leven of een verhaal is, het wordt op een meest humoristische manier verteld. Dit is veelzeggend voor de midden-oosterse cultuur. Maar het verhaal verdwijnt (vergankelijkheid), net als het volk. IJdelheid: de vergankelijkheid van het aardse.

Lydia Warris verschuift haar aandacht van het uiterlijk vertoon van de portretkunst naar de ijdelheid van het innerlijk, de ijdelheid van het karakter. Hoe we onze persoonlijkheid mooier presenteren om bewondert te worden. Dit resulteert in kunstwerken die in zichzelf ijdel zijn.

www.jannekekornet.com
www.lydiawarris.com
www.clarapouderoijen.nl
www.nataliaossef.com

http://www.uitzinnig.nl/agenda/12454-groepsexpositie-alles-is-ijdelheid.aspx

Janneke Kornet
Lydia Warris
Clara Pouderoijen
Utrecht

Alles is IJdelheid (deel 1) 
IJdelheid is vergankelijkheid

Het feit dat het woordenboek als betekenis van ijdelheid het woord vergankelijkheid geeft: dàt is het uitgangspunt voor deze expositie van Lydia Warris, Janneke Kornet en Clara Pouderoijen. Vergankelijkheid is voor ieder van hen bekend terrein binnen de thematiek van hun werk. Dat ijdelheid zo dicht bij vergankelijkheid lag riep vragen op. En nieuw werk voor in Galerie Urinoir BEZET.  
 
Het onderzoek van Janneke Kornet leidde via het woord vanitas in het woordenboek naar de bijbel, naar Prediker 1. Met de bewuste keuze voor één zin uit deze tekst (1:7) is het haar gelukt een link te leggen tussen de dagelijkse realiteit van een urinoir en een poëtische zin van 2000 jaar oud die verteld over onze nietigheid.
 
Lydia Warris begon bij een andere betekenis van ijdelheid: het uiterlijke vertoon. Zij heeft zelfportretten opgezocht die zij in de loop van de jaren gemaakt heeft en die laten zien hoe verandering en verval hier onderdeel van zijn. Haar werk laat zien dat we allemaal een stukje ijdelheid meedragen maar dat diezelfde ijdelheid eigenlijk niets voorstelt.
 
Clara Pouderoijen struinde het internet en haar atelier af en kwam terecht bij een derde woord dat verwant is aan ijdelheid: ledigheid. En zij kwam terecht bij het tegenovergestelde: de barok, de overdaad, de eeuwige schoonheid, welke de tijdelijkheid van de dingen versterken. In haar werk heeft zij deze tegenstellingen bij elkaar gebracht.

www.jannekekornet.com
www.lydiawarris.com
www.clarapouderoijen.nl

http://www.uitzinnig.nl/agenda/12454-groepsexpositie-alles-is-ijdelheid.aspx

Caroline van Ockenburg
Hengelo

Wereld vol verwondering
Bouwwerk van brokken
Schone herinnering
Stralende belofte
Spelen met kwetsbare scherven uit het verleden
Componeren met kleur en materiaal tot er iets sterks ontstaat en een uitnodiging
vormt om verder te kijken.
 
Ik geef mijn beelden vorm vanuit mijn persoonlijke beleving. Mensen en hun omgeving, binnenzijden en buitenkanten intrigeren me. Ik onderzoek waar schoonheid zich laat zien. Maak dan de verbindingen tussen wat ik denk en voel zichtbaar. Dat zijn dan vaak platte beelden of dikke muurobjecten waar soms figuratie in opduikt. Vorm, kleur maar vooral textuur blijven daarbij een hoofdrol spelen. Dit bouwwerk van brokken is letterlijk
ontstaan uit een beeld van 20 jaar geleden, herlevend op een plek waar kerk, café en kerkhof samenkomen. Dit samenspel van elementen heeft mij geïnspireerd om een ruimtelijke collage te maken.

www.carolines.nu

Hanni Stolker
Arnhem

TRAU DEINEN AUGEN
De Enschedese Hanni Stolker volgde aan de AKI haar schilderopleiding en woont nu in Arnhem. Zij maakt kleurrijk werk, waaronder portretten en muurschilderingen. Voor deze expositie heeft ze slechts gebruik gemaakt van de 3 elementaire kleuren: rood, geel en blauw. De kleuren zijn over elkaar gespoten, waardoor secundaire kleuren ontstaan. 
Trau deinen Augen is een citaat van Otto Dix (1891-1969). In Gera, de voormalige DDR, heeft Stolker een expositie gemaakt over deze Duitse schilder. 

www.braitman.com/hannistolker.html
hannistolker@yahoo.com

Bert Otter
Enschede

DE PENIS VAN KILO 
De Penis van Kilo (1983, blauwe hardsteen) is eigenlijk ontstaan als een plastische knipoog naar de Venus van Milo. Vrouwenlichamen worden en werden vaker, al dan niet geïdealiseerd, volledig of als tors weergegeven. Mannen of mannelijke lichaamsdelen komen aanzienlijk minder voor in de kunstgeschiedenis. Het was voor mij in een aantal ontwerpen een aardige uitdaging om met dit gegeven te stoeien en dit in een aantal verschillende werken uit te proberen. Het getoonde werk is hier een resultaat van.

www.bertotter.nl

Grietje Bouman
Winterswijk

WAARTOE ZIJN WIJ OP AARDE
Wat Jet in haar werk laat zien is dat ze betekenis wil geven. Zij doet dat door beelden te bewerken en te combineren. Beelden combineren doe ik ook in Waartoe zijn wij op aarde, een serie foto’s die ik maakte met als verbindend thema: de zin, onzin en waanzin van het gewone leven. 
Weten we nog wel wie we zijn? Hoe oprecht en authentiek zijn we? Hoe echt is onze wereld? Wat denken we nodig te hebben om gelukkig te zijn? Wat betekent schoonheid en rijkdom? Hoe zit het nou met de liefde en kunnen we ontsnappen aan de dood? Het zijn grote vragen die ik op een subtiele manier onder de aandacht wil brengen. Door het gewone en kleine uit het dagelijkse leven onder de loep te nemen wil ik grote levensvragen aanstippen en zonder pretenties de gevoeligheden hierover zichtbaar maken.
 
www.grietjebouman.nl

Jet Altenburg
Arnhem

BETEKENIS GEVEN
Wij hebben ons tegenover onszelf voor ons bestaan te verantwoorden, dus willen wij ook de werkelijke stuurman zijn van dit bestaan en niet dulden dat onze existentie op een gedachteloze toevalligheid gaat lijken. (Nietzsche)
Door met een ingreep de betekenis van een beeld te veranderen of door associaties op te roepen door beelden te combineren, schep ik mijn eigen waarde. Zinloosheid versus Essentie. Betekenis geven. Dat is waar mijn werk over gaat.
Wat Erna in haar #BestTenSeconds probeert te omschrijven, probeer ik in een beeld te vatten. Stilstaan, betekenis geven, doorgronden. Door mijn ingrepen in de foto’s hoop ik dat je opnieuw kijkt, anders kijkt, langer kijkt; minstens tien seconden. Dat is meteen de vraag aan mijn opvolger: Hoe geef jij betekenis?

www.jetaltenburg.nl
jetaltenburg@gmail.com

Erna Reiken
Enschede

#BEST TEN SECONDS
Het dagdagelijkse speelt op veel manieren een rol in mijn leven. Ik schilder objecten om me heen. Een stoel. Een tafel. Een (gevonden) stilleven. Ik fotografeer elke keer - als ik er langs loop - hetzelfde hek. En elke dag noteer ik de beste tien seconden van die dag en deel ze op mijn blog onder de titel #BestTenSeconds.
Ze roepen reacties en vragen op. Ze geven inzicht.
Deze installatie is een visualisering van de dagelijkse notities van de afgelopen weken. Dit is de eerste keer dat ik een expositie maak van mijn #BestTenSeconds. De tentoonstelling van mijn voorgangster, Danielle Spoelman, inspireerde me hiertoe. Danielle vroeg zich af: “Kan ik met tekenen dieper doordringen in mijn eigen onbewuste en daar iets van blootleggen?” Die vraag stel ik me ook met het vastleggen van die beste tien seconden. Hoe belangrijk zijn tien seconden eigenlijk? Ik ben benieuwd hoe deze vraag mijn opvolger uitdaagt.

www.reiken.nl
blog: reiken.tumblr.com

 

Danielle Spoelman
Enschede

COMFORTABLY NUMB
Een centraal thema in mijn werk is het 'comfortably numb' zijn, 'aangenaam verdoofd'. Hoe wil je je leven leiden, open, aanraakbaar, kwetsbaar, op de grens van het onaangename of rustig, makkelijk en comfortabel maar teruggetrokken en verstopt? Mijmerend boven een boodschappenlijstje, wat zullen we eten, is er nog afwasmiddel? De tijd verdoend met het triviale maar misschien wel dromend over een groots meeslepend leven? Ik ben nieuwsgierig naar de mens achter deze briefjes.
Met tekeningen probeer ik dit te onderzoeken. Ik filosofeer over het leven en dat roept bij mij beelden en flarden van verhalen op. Deze beelden nodigen weer uit om verder te denken en te tekenen en zo ontstaat een grote serie beelden die samen een verhaal gaan vormen. Ik ben vooral geïnteresseerd in het zoeken naar en het verschuiven van de grens van het bewuste en het onbewuste. Kan ik met tekenen dieper doordringen in mijn eigen onbewuste en daar iets van blootleggen? En kan ik met deze visuele vorm van communicatie ook de toeschouwer op dit niveau aanspreken? Een kunstwerk is niet af in het atelier, het gaat verder in het hoofd van de toeschouwer. Ik zou deze toeschouwer en ook vooral ook de volgende exposant willen uitdagen hiermee aan de slag te gaan. Welke verhaal roepen mijn tekeningen op in uw hoofd en welke beelden roept dit bij u weer op, ik zou dit graag horen, zien of lezen.

www.daniellespoelman.nl

Prijs in overleg

PREMIERE
idee stichting van Urinoir tot Galerie

fotografie
Martin Scheffer, Enschede
www.martinscheffer.nl

prijs in overleg